Gminna Biblioteka Publiczna

Generał Sławomir Petelicki, twórca jednostki specjalnej GROM w oczach rodziny, przyjaciół i podwładnych.
Kilkanaście wyjątkowych, nigdy wcześniej nie publikowanych rozmów o generale Petelickim. Poznajemy generała jako nastolatka, niesfornego rozrabiakę wzbudzającego respekt na podwórku i w szkole, od dzieciństwa zakochanego w służbach specjalnych i Jamesie Bondzie. Potem studenta prawa, oficera wywiadu działającego w Stanach Zjednoczonych i Szwecji, wreszcie widzimy go w roli swego życia - twórcy i pierwszego dowódcy jednostki specjalnej GROM. Z tych rozmów wyłania się generał ze wszystkimi swoimi wadami i zaletami, człowiek z krwi i kości: uparty, narwany, zadziorny, trochę narcystyczny, a jednocześnie zakochany w wojsku, swojej ojczyźnie, lojalny kompan, dobry ojciec, odważny żołnierz.Wiele w tych opowieściach anegdot, zabawnych historii z dzieciństwa i dorosłego życia generała, prób odpowiedzi na pytania, co tak naprawdę stało się 16 czerwca 2012 roku, wreszcie wiele przemyśleń na temat przemijającego czasu. Ta książka jest także próbą pokazania Polski ostatnich 40 lat - przemian zachodzących w kraju, politycznych zawirowań i splątanych ludzkich losów, bo przecież bywało i tak, że przyjaciele z podwórka stawali po latach po dwóch różnych stronach barykady.
O Sławomirze Petelickim mówią m. in. jego brat Janusz Petelicki, żona Agnieszka, Gromosław Czempiński, Michał Komar, Wojciech Brochwicz, Romuald Szeremietiew, Stefan Markowicz, Henryk Socha, Krystyna Demska-Olbrychska i Daniel Olbrychski, Maryla Rodowicz, Aleksander Makowski, Vincent. V. Severski i żołnierze GROM.

Żaden z weteranów służb specjalnych nie wyjawił aż tylu sekretów dotyczących pracy polskich szpiegów!

Pułkownik Aleksander Makowski to legenda polskiego wywiadu. Syn szpiega, wychowany w Londynie i Waszyngtonie, stypendysta Harvardu, absolwent szkoły wywiadu w Kiejkutach. Jeden z najzdolniejszych oficerów, próbowało go zwerbować nawet FBI! W rozmowie prowadzonej przez Pawła Reszkę i Michała Majewskiego ze szczegółami opowiada o codziennym życiu agenta wywiadu. Dowiadujemy się, jak wygląda szpiegowskie szkolenie w tajnym ośrodku, jak werbuje się agentów, nagrywa spotkania z ukrycia i wykrywa "obserwację". Poznajemy relacje PRL-owskiego wywiadu z towarzyszami radzieckimi, tajemnice polskich "nielegałów" za granicą, ich największe sukcesy i wpadki.
W książce znajdziemy także wiele informacji o grupach opozycyjnych w Polsce, źródłach finansowania "Solidarności", operacji przeciwko terrorystom w Irlandii Północnej praz próbach rozszyfrowania Talibów w Afganistanie.

Długo czekaliśmy na książkę w której ładne opisy z przewodników i gładkie opowieści o wyjątkowości Gruzji ustąpiły miejsca opowieści, która pozwala poczuć prawdę, życie, historię, zwyczaje, które tworzą Gruzję taką jaka ona jest. Wnikliwe spojrzenie na rzeczywistość pozwala odkrywać nowe miejsca, które tworzą klimat i smak Gruzji. W szczegółach tkwi to co pozwala nam wracać po wielokroć do tego kraju i mówić, że jeszcze coś musimy odkryć i zrozumieć.

Pestki winorośli i trzy jabłka. Reportaże z podróży do Gruzji i Armenii to książka barwna i smakowita, pełna zapachów, smaków i tajemnic, jakie skrywają Gruzja i Armenia - kraje, o których wiemy ciągle mało poza kilkoma frazesami i stereotypami.
Marcin Sawicki, uważny i wrażliwy podróżnik, barwnie opisując zarówno bogatą historię i kulturę tego regionu, jak i współczesność, życie codzienne zwykłych ludzi, wykracza poza ramy klasycznego reportażu.
Ta książka, wzbogacona licznymi fotografiami, to coś więcej niż reportaż, przewodnik czy proza podróżnicza. Pestki winorośli i trzy jabłka to lektura dla tych, którzy chcieliby jeszcze przed podróżą dowiedzieć się czegoś więcej o regionie, do którego zmierzają, poznać ludzi i klimat, pooddychać atmosferą mitycznego Kaukazu.

"Autor należy do pokolenia, które "ledwie pamięta" rozpad ZSRR, wojny lat dziewięćdziesiątych, gruzińską rewolucję róż. Znaną z książek historię - tę najnowszą i zwłaszcza tę dawną - konfrontuje z własną obserwacją. Podziwia wiekowe zabytki i nieokiełznaną przyrodę, ale równie ciekaw jest zwykłych ludzi: przydrożnego sprzedawcy wina, taksówkarza, rodziny wynajmującej pokoje turystom. Jego książka stanowi dowód, że coraz częściej odwiedzany i opisywany Kaukaz nie traci mimo upływu lat swojej uwodzicielskiej siły. To nie tyle reportaż, ile wyznanie miłości".
WOJCIECH GÓRECKI